Dzień Guru Rinpocze
Dziesiąty dzień każdego miesiąca księżycowego to Dzień Guru Rinpocze (Padmasambhava). Jest on historyczną postacią, a także Buddą – w pełni przebudzoną istotą. Jego pojawienie się w ludzkiej formie – formie nirmanakaji było zapowiedziane przez Buddę Siakjamuniego. W sutrze Mahaparinirwany znajdujemy słowa Buddy, który mówi do Anandy, aby się nie martwił tym, że Budda odchodzi, ponieważ za osiem lat pojawi się niezwykła istota, Padmasambhawa, Zrodzony z Lotosu, który będzie nauczał najwyższej Dharmy o ostatecznej naturze przynosząc pożytek wszystkim istotom. Tak też było, że Budda Siakjamuni nauczał prawie wyłącznie hinajany i mahajany, a Guru Rinpocze wadżrajany. Podstawą wadżrajany jest mahajana, jednak dodatkowo zawiera metody prowadzące do urzeczywistnienia natury zjawisk. W każdym z milionów światów w sześciu sferach samsary znajdują się emanacje Guru Rinpocze pomagające czującym istotom. Guru Rinpocze może przybrać niezliczone postaci, jednak najbardziej znane jest jego osiem emanacji przejawionych w świecie ludzi:
Guru Pema Gjalpo
Jest to pierwsza emanacja Guru Rinpocze, w której pojawił się w naszym świecie. Urodził się w roku Drewnianej Małpy na północny-zachód od Bodhgaji w Oddijanie (uważa się, że to dzisiejszy geograficzny Pakistan). Pojawił się jako dziecko na kwiecie lotosu na jeziorze Danakosia. Spotkał go tam król Indrabodhi i zabrał ze sobą do pałacu, gdzie wychowywał chłopca jak księcia. Guru Pema Gjalpo wprowadził wszystkich mieszkańców Oddijany na ścieżkę do Przebudzenia. Opuścił pałac jako dorosły mężczyzna i podróżował po Indiach. Praktykował na wielu cmentarzyskach ujarzmiając duchy i wprowadzając je na ścieżkę bodhiczitty. W ikonografii Guru Rinpocze Pema Gjalpo nosi drogocenne szaty. Siedzi w królewskiej pozie. Jego długie włosy upięte są w koku przysłoniętym czerwoną jedwabną tkaniną, która spływa mu także na ramiona. Nosi tiarę z pięciu klejnotów. W prawej ręce trzyma damaru, a w lewej lustro.
Guru Loden Czokse
Dzierżyciel Doskonałej Wiedzy to emanacja Guru Rinpocze, która usuwa niewiedzę i prowadzi do nagromadzenia mądrości. Padmasabhawa, kiedy pojawił się na tym świecie, był już w pełni Przebudzony, jednak ukazał ścieżkę zdobywania wiedzy i praktyki dla dobra istot. Po opuszczeniu Oddijany Guru Rinpocze praktykował medytację na tzw. ośmiu wielkich cmentarzach żywiąc się resztkami jedzenia pozostałymi z ofiar dla zmarłych i nosząc łachmany. W tym czasie nauczał dziewięciu jan wszelkich niewidzialnych istot, w szczególności przekazując nauki Dzogczen. Przekazywał nauki także ludziom z najniższej kasty, którzy trudnili się noszeniem zwłok na cmentarze. Jednakże po wydarzeniu, które uświadomiło mu, że każdy, nawet oświecona istota musi mieć więzi z linią przekazu, postanowił pobierać nauki u wielkich mistrzów, aby stać się ucieleśnieniem tej prawdy. Stał się mistrzem w pięciu dziedzinach nauki – w lingwistyce, sztuce, logice, medycynie i filozofii, czy tak zwanej nauki o umyśle. Ta ostatnia zawiera nauki Buddy. Zgłębiając ją otrzymał nauki winaji, sutr i abhidharmy od Anandy. Otrzymał także zewnętrzne nauki tantr oraz maha i atijogi. Ta emanacja Guru Rinpocze pokazuje jak ważne jest stopniowe otrzymywanie nauk i doprowadzanie ich do urzeczywistnienia. Jest przedstawiany siedząc na kwiecie lotosu, dysku słońca i księżyca. Jego głowę zdobi biały szal, kwiat lotosu i kolorowe wstęgi. W prawej ręce trzyma damaru, a w lewej kapalę.
Guru Njima Yzer
Guru Promień Słońca jest to druga z ośmiu emanacji Guru Rinpocze i jest łączona z aspektem szalonej mądrości, błogości i ekstatycznych stanów świadomości. Uważa się, że przejawiał się równolegle lub tuż po emanacji Loden Czokse, dlatego tutaj jest omawiany na trzecim miejscu. Wędrował po Indiach i w wielu formach (mistrza medytacji, żebraka, zwierząt) pomagał czującym istotom. Jedna z bardziej znanych historii z jego życia łączy się z tym, dlaczego otrzymał imię Njima Yzer. Pewnego dnia jako jogin przybył do gospody w mieście Waranasi i poprosił o piwo. Nie miał pieniędzy, ale zapewnił szynkarkę, że zapłaci. Wypił wiele kufli, a szynkarka upominała się o zapłatę. Wtedy Guru Rinpocze wbił katłangę w ziemię tak, że rzucała wyraźny cień. Zapewnił kobietę, że zapłaci, kiedy cień drgnie. Kobieta nalała mu kolejny kufel, jogin zdążył go już wypić, a cień ani drgnął. Słońce wisiało nad horyzontem nie poruszając się przez wiele godzin. Emanacja Njima Yzer manifestuje mistyczne doświadczenia i urzeczywistnienie sekretnych nauk. Jest przedstawiany jako nieco gniewna postać. Ma brodę, wąsy, długie włosy i koronę z pięciu czaszek oraz inne ozdoby z kości. Nosi tylko przepaskę ze skóry tygrysa na biodrach, a górna część jego ciała jest naga. Jego lewa dłoń jest ułożona w mudrze poskramiania, w prawej trzyma katłangę. Siedzi na lotosie, dysku słońca i księżyca, z lewą nogą lekko wyprostowaną.
Guru Padmasabhawa
Emanacja Esencja Lotosu jest łączona z przekształcaniem negatywnej energii w dobro i współczucie. W tej formie Guru Rinpocze praktykował razem z księżniczką Mandarawą, wspólnie pokonali wiele przeciwności i osiągnęli nieśmiertelność dzięki urzeczywistnieniu praktyki Amitajusa. Dzięki temu, kiedy przybył do Tybetu w XVII wieku, był nadal młody, chociaż żył już 1500 lat. Guru Padmasabhawa przedstawiany jest w pięknych szatach z jedwabiu i czerwonej czapce typowej dla linii Njingma. Jego prawa dłoń jest w geście ochraniania, a w lewej trzyma kapalę wypełnioną nektarem długiego życia.
Guru Sakja Senge
Piąta emanacja Guru Rinpocze ukazuje w jaki sposób osiągnąć Przebudzenie w jednym życiu poprzez dyscyplinę i wyrzeczenie, czyli stopniową ścieżkę. Jest przedstawiany jako mnich i uosabia doprowadzenie do spełnienia ścieżki monastycznej. Historycznie, w tej emanacji Guru Rinpocze przyjął święcenia mnisie od Anandy. Praktykował zgodnie z tradycyjnym system studiów, kontemplacji i medytacji przez pierwsze 20 lat skupiając się na winaji, sutrach i abhidharmie. Następnie studiował i praktykował Pradżniaparamite sutrę. Po urzeczywistnieniu natury umysłu zajął się wadżrajaną, w szczególności praktyką Wadżrakilaji (Dordże Phurby) urzeczywistniając mahamudrę.
Guru Senge Dradok
Szósta manifestacja to Ryk Lwa. Jako gniewna emanacja jest szczególnie związany z pokonywaniem negatywnych wpływów złych życzeń, złych znaków i przepowiedni, złych snów i magii. Również z przekształcaniem zazdrości w miłość i współczucie. Jego życie pełne jest historii o tym, jak ukazywał się w miejscach, gdzie ludzie praktykowali magię i składali ofiary ze zwierząt. Skutecznie odwodził ich od takich praktyk. Ta emanacja Guru Rinpocze żyła w Tybecie. Jest przedstawiany jako granatowa postać. Ma troje wybałuszonych oczu i cztery kły. Jego płomienne włosy unoszą się ku górze. Nosi przepaskę z skóry tygrysa. Jest otoczony ogniem. W prawej dłoni trzyma uniesioną płonącą wadżrę, a lewą w mudrze ujarzmiania kieruje ku ziemi.
Guru Pema Dziungne
Szósta emanacja Guru Rinpocze również przejawiła się w Tybecie. Przybył tam na zaproszenie króla Trisong Detsena. Ucząc mieszkańców Tybetu i poskramiając negatywne wpływy ustanowił Dharmę w Tybecie. Przeprowadził ceremonię poświęcenia ziemi pod klasztor Samje i wyznaczył jego kształt. Wraz z królem Trisong Detsenem i Khenpo Szantarakszitą wybrał grupę 108 Tybetańczyków, którzy nauczyli się sanskrytu i innych języków Dharmy i przetłumaczyli 105 woluminów nauk Buddy i 253 woluminów komentarzy, które obecnie stanowią kanon buddyzmu tybetańskiego. Wraz z dakinią Jeszie Tsogjal nauczał buddyzmu od hinajany po dzogcien. Zrodzony z Lotosu jest emanacją głównie związaną z praktyką medytacji wadżrajany. Jest przedstawiany siedząc w rozluźnionej postawie. Na jego lewym ramieniu opiera się katłanga. W lewej dłoni trzyma wadżrę, a w prawej kapalę z bumpą wewnątrz. Może też być przedstawiany w zjednoczeniu z Jeszie Tsogjal. Uważa się, że jest esencją wszystkich ośmiu emanacji.
Guru Dordże Drollo
Ósma emanacja to gniewna forma, która pojawiła się tuż przed tym jak Guru Rinpocze opuścił Tybet. Ta forma jest szczególną manifestacją na zdegenerowane czasy i służy Przebudzeniu wszystkich, którzy przyjdą na świat po opuszczeniu Tybetu przez Guru Rinpocze. Według przepowiedni Buddy i Guru Padmasabhawy są to czasy charakteryzujące się wyjątkowym wzrostem pożądanie i gniewu. Dordże Drollo bardzo skutecznie przekształca te trucizny. Jest przedstawiany jak ciemnoczerwona postać. W prawej dłoni trzyma dziewięcioramienną wadżrę, a w lewej phurbę. Jest w groźnej formie, ma kły i troje oczu. Nosi tybetańskie buty i czubę zarzuconą na mnisie szaty. Ma kolczyki z muszli i naszyjnik z uciętych głów. Jego włosy są płomieniste i lecą z nich iskry. Tańczy na tygrysicy i jest otoczony płomieniami mądrości.
Na podstawie książki „Eight Manifestations of Padmasambhava” zawierającej spisane wykłady Kencien Palden Szieraba Rinpocze.
